مرا نه سر نه سامان آفریدند

یاربّ

مرا نه سر نه سامان آفریدند

پریشانم پریشان آفریدند

پریشان خاطران رفتند و در خاک 

مرا از خاک ایشان آفریدند

حسین جانم حسین جان...

ما که افسرده حالم چون ننالم 

شکسته پرو بالم چون ننالم 

همه گویند زینب ناله کم کن

تای در خیالم تای در خیالم چون ننالم

دو نگاهی که کردیم همه عمر 

نرود تا قیامت از یادم 

مگر اولین که دل بردی 

مگر آخرین که جان دادم