بسم الله
آب دریا را اگر نتوان کشید؛ هم به قدر تشنگی باید چشید
ما کجا و نام مقدس شما کجا! مولای من
لکن به قدر ذره خویش
خود را به کوچه های محبت علی می زنیم و اینطور می نماییم که ما هم محب شماییم
همین یک ذره پرواز می دهد
توی قلعه دلم فقط، عشق علی نشسته
جون و دلم با اشتیاق این عشقو می پرسته
دل دل اسیر عشق مولا است
ذکر علی شفای غم هاست
این اسم تموم عشق و اعتماد زهراست
حیدر علی مدد یا حیدر
به ذره گر نظر لطف بوتراب کند/به آسمان رود و کار آفتاب کند
