دوست باب و دوست ناباب

بسم الله 

موضوع در کل خیلی تکراری است، می دونم! 

اما عزم نداشته ام را جذب کردم که چند بیتی بنویسم از این داستان باب های نا باب

                                                                                                    

ماهی بزرگ شب یلدا

بسم الله 

چقدر مس خره است،

            شب یلدا دیگه !!!

خب واسه من مس خره است، همین!

                                                                                                                                   

سفرنامه

بسم الله

حدود 20 میلیون زائر رفتند سفر و زیارت اربعین

خوش به حالشون ...

تصورم بر این که هر کسی چیزی گیرش آمد، حالا یکی زیاد یکی کم !

خب به خیلی چیزا بستگی داره!

همه که با هم مساوی نمیشن!

زائری که تمام راه کوله پشتی اش را یکی دیگه کول کرده !!!

اونی که تمام مسیر را گفته و خندیده و خورده

بگذریم ...

خوش به حال آنهایی که امام ازشان راضی است

<** ادامه مطلب... **>

خوش به حال تر اونی که بتونه نتیجه سفر را نگهداره ...

کارگاه افق سازی دکل ابوذر برگزار شد

بسم الله

سلام 

کارگاه  "افق سازی"  با گرایش   "افق بلند"   برگزار می شود

مفهوم افق را این گونه یافتم:

نقطه ایی که در نهایت زندگی می خواهم به آن برسم، افق زندگی من است

و یا به عبارتی؛ به کجا می خواهم برسم در نهایت

یافتم که "افق زندگی" محدود به دنیای مادی نمی شود، افق های بلند را ماورای مادیات جستجو کن!

هر انسانی با توجه به سطح فکری  و بینشی که از خود و جهان هستی دارد - اگر اهل فکر و آینده نگری باشد- افق زندگی خود را ترسیم می کند بنابراین با توجه به سطح فکری، افق نیز سطح بندی می شود

افق های سطح پایین و افق های سطح بالا و بین این دو

دقت کن، گفتم سطح فکری! و سطح فکری ارتباط مستقیمی با سطح تحصیلات ندارد. یعنی انسان بی سوادی می تواند سطح فکری بالا و افق بالایی داشته باشید و برعکس آن، انسانی با سطح تحصیلات بالا می تواند صاحب افق پایینی باشد.

دقت کنیم که: تحصیلات اگر در جهت افق باشد، می تواند سطح و عمق افق را افزایش دهد.

یک نمونه افق سطح بالا را مرور می کنیم:

بانوی موحد، آسیه؛ افق زندگی اش را اینگونه ترسیم می کند:

بارالها، برای من نزد خودت در بهشت خانه ای بساز

می اندیشم، بارپروردگار! آیا افق بلندتری هم از این افق شگفت انگیز بانو آسیه هست؟ این بانو در آن زمان با آن شرایط دشوار به چه بینشی و باوری رسیده بود ؟!!! بسیار شگفت انگیز ؛ چه فکر بلندی! چه افق بی نهایتی ...

و چند نمونه افق سطح پایین و متداول؛ 

داشتن یک خانه، یک بچه، ویلا، پول، مقام دولتی، مدال المپیک، خدایا! کبری، دختر همسایه را می خواهم، ماشین گرون، و... افق های سطح پایین هستند، نکته قابل توجه در افق های پایین این است که رسیدن به آن روح آدمی را سیراب نمی کنه! و همچنان در جستجوی دیگری است!

و از این قبیل افق های سطح پایین و یا کلا بی سطح بسیار است بسیار و متاسفانه اکثر ما چنین افق های سطح پایینی داریم،

اکثر ما ...

وقتی یک انسان سطح بالا به افق ترسیم شده زندگی خویش می رسد، راضی است ! (آخیش رسیدم! شکر)

آرامش، امنیت، رضایت و ... نتیجه رسیدن به یک افق بلند است.

ناگفته نماند، انسان سطح بالا هم خواستار خانه و بچه و ماشین و ... هست، اما اینها برای او افق نیستند!!!

برای افزایش سطح افق زندگی ام چه کنم؟ آیا عالم هستی افق ساز دارد؟ آیا کسی هست که برایم افق ترسیم کند؟

نقش پیامبران و امامان در افق سازی چیست؟

می شود سطح افق های زندگی مان را بالا ببریم

این مطلب صرفا دیدگاه نویسنده است و پر اشکال ! کما فی السابق

شاید بانو آسیه نمی دانست !!!

بسم الله

بانوی موحد آسیه خانم- همسر فرعون- در نیایشش با ربّ کریم می فرماید:

بارالها، برای من نزد خودت در بهشت خانه ای بساز

سوره مبارکه تحریم آیه66

شاید در آن زمان بانو آسیه خبری از خاندان پیامبر آخرالزمان نداشت

شاید او حســـــین علیه السلام را نمی شناخت

که، اگر می شناخت، درخواست می کرد،

خانه اش را، ربّ کریم، نزد خانه او بسازد!!!

خانه من کجاست ؟

راه های خروج از بن بست های دشوار زندگی

بسم الله

خروج از بن بست های زندگی، دشوار نیست اگر، راهنمایی و دستگیری باشد

پس دست در دست هدایتش گذار که احدی بیش از او به پیچ و خمش آشنا نیست.

و هشیار باش و هشیار که هر آنچه در هر لحظه روی می دهد، پیامی امید بخش برای لحظه دیگر است!

آموزش تارو و مار کردن مزاحم

بسم الله

مزاحم هم مزاحم های این دوره زمانه،

عجب پشتکاری دارند !

چقدر در مزاحمتشون ثابت قدم هستند!

اصلا خسته نمی شند 

***

دکل جیگر ...

طرز تهیه ی، وایییییییییییی

بسم الله

امروز می خواهم خدمت شما شنوندگان و بینندگان الکی و دولکی دکل ابوذر  طرز تهیه یکی از بهترین غذاهای دنیا را آموزش بدم

و اون غذا اسمش "پوره سیب زمینی"

باغ بزرگ حیاط کوچک خانه ما

بسم الله

من نمی دانم کافور چه بویی دارد!

بسم الله

می دونی این چیه؟

اعصاب  نداری باز نکن!  

 

فرق ناجی و منجی چیست؟

بسم الله

پشت آمبولانس نوشته بود، ناجی!

بعد منجی به ذهن خطور کرد

فرق بین منجی و ناجی چیست؟

ینی درست نوشتند "ناجی" را ؟

آشپرخانه دکل ابوذر فعال شد

بسم الله

به مناسبت ماه پربرکت رمضان، آشپزخانه دکل ابوذر فعال شد

وقتی من او تمام شد

بسم الله

سلام 

دقایقی پیش کتاب "من او" به پایان رسید،

و گویا به قاعده یک بهمن پرداز که کشوری را مچل کرده است، گیج و مبهوتم!

                                                                                    

اخلاق دکلی

بسم الله

کلاس اخلاق دکلی

درس اول: عذرخواهی نکن

آدمی که اشتباه نکرده عذرخواهی نمی کنه!

                                                              

خیلی با کلاس قدم می زد

بسم الله

چند قدم جلوتر یک "یاکریم" نم نمک قدم می زد!

نزدیک تر شدم،

ولی خیلی با کلاس قدم می زد

و قصد نداشت کنار بره !

                                                                             

پاسپورت فلاح داری؟ !!!

بسم الله

     نقطه/پایان

شکلات تلخ خوردی؟  

        هم شکلات و هم تلخ !

                               مثل زندگی

                                                                                       <** ادامه مطلب... **>

یک روز شیرینه، بقیه اش تلخ ، تلخ

        اسمشم شکلات!!! 
             در واقع فریب   

            درست مثل پشمک حاج عبد الله، 

                  یا مثلا 7 لایه بودن یک خواب، البته   7+1

وقتی پاطقار و پامنار و پاترد باشه، اما کسی پایه نباشه، میشه طرح یک معما از کد ریجستری! یعنی یک سرکاری یکی دوروزه، شایدم خیلی بیشتر 

          مثل سریال شهرزاد، که هفته آینده قسمت آخره و من دنبالش می کنم! 

              مثل بادبادک باز و شنام!!!

                    مثل کلاه قرمری و جیگرش

                          مثل آژانس شیشه ایی و فاطمه فاطمه فاطمه ...

    یا مثلا  "من او" یک داستان بی وصال با موعظه های مس خره مرشد پیر!!! که فقط مانع وصال بود !

             مرشد من مفهوم زندگی را در وصال آموخت، نه در فراغ و غربت تنهایی

      و در این زمانه به عهد و قول هر نامردی، حتی مرد، حتی تر از نوع بزرگش می شود که دلبست!

وعده های الکی  ساندویج گنده، کافه نادری، آموزش وزنهای شعر، حتی شیر پسته! هیچی! 

در قاموس برخی فقط و فقط میگو به درستی تعریف می شود ولا غیر، میگو، میگو 

با شعار جنگ جنگ تا پیروزی از سفر برگشت، شایدم هنوز برنگشته بود که با عجله و شتاب خواست قهرمان داستانش باشم!

                            و هنوز بدرستی نمی دانم برگشته بود؟ یا نه ! 

بی خبر بود از کارزار  جنگها و شکستهای پی در پی، بی خبر از این که در پی پیروزی و قهرمان بازی نیستم!

 همه چیز گفتنی نیست و بهتر که ناگفته بماند...

ای وای که مهلت یک سلامم نداد، نه حتی یک علیک ! و نه حتی تر ... تا خدای نکرده، به اندازه برگ گلی اذیت نشم!!! 

و از همه حیرت انگیزتر، وقتی حالم را تا آخرین نفس وارد قوطی کرد و درب آن را برای همیشه پرس نمود، فکر کرد در پی تلافی و جبران هستم!!! و قصد حالگیری اساسی و شورش دارم!

                     مثلا دوءل ! اما من گانگستر نیستم رفیق!

                                               و ندانستی اشکال هندسی اینگونه رسم نمی شود و یک نمره پرید!

       راستی باورتان می شود، یک لقمه بزرگ از این نان بربری، سهم من شد! باور کنید! باور کنید ...

این روزها لبو نمی خورم، کشتی هایم غرق نمی شوند، غش نمی کنم، ضعف نمی کنم و حتی شعری نمی خوانم!

                         حتی تر از فاضل بی زارم        از شعرهای بی سر تهش

     این روزها، از شعر نو و هرآنچه که طعم تلخ شعر می دهد! حتی از شمس و دیوان، دیوانه کننده اش در گریزم

             حتی آسمان آبی را دوست ندارم ، بارانیش زیباتر است

           این روزها همه فعلهای زندگی ام، مفرد است! کوچک،

                     او که ادعای بزرگی می کرد، فعلهایش را با دیگری، جمع می بندد.

حکایتهای صبحگاهی بوستان، مثل داستانهای هزار و یک شب بدون پایان  گذشت!

                                              گویا قسمت چهلم داستان هرگز دانلود نشد، تا پایانی برای شروعش نباشد! 

 کنایه های  بی پروا ی  من و یاابالفضل های نجیبانه او، درست مثل شیطنت های دایمم برای شنیدن یک واژه سه حرفی بی نتیجه گذشت !

 بگذریم

اما! کمپ ترک تلگرام جای قشنگی است، وقتی یواشکی و بی سر و صدا، تلگرام می کشی! با سیگار std که هرگز روشن نشد،

             اسمی که نگفتم و  کلمه ایی که نشنیدم. 

عدد عجیبی است، ?????????.. که از وبگذر استخراج می شود، حکم آب حیات دارد اما ای کاش تمام شود و بگذارد که الی العبد بمیرم !

                                                  کارتون گجد، طوری دیگر شد وقتی فرمول گجد را در سینما آزادی خواندم و افسوس که در تصمیمم مصمم بودم بر ترک یک فیلم سینمایی و دو فیلم با یک بلیط !

                   و سر انجام تصمیم کبری گرفتم، با ریزعلی مشورتی کردم و لباس وابستگی را آتش زدم که قطار در حال سقوط زندگی ام را نجات بخشم، پترس راه نجات سد سوراخ شده را نشانم داد و من سیگار بهمن را برای همیشه ترک کردم و به کوکب خانم پیوستم تا راه تازه ایی در پیش بگیرم . 

                 کوکب خانم از قیدار خان بیزار است و هرگز سیگار بهمن نمی کشد! 

        قیدار خان هم علت تصمیم کبری را نمی داند!

مادربزرگم سخن بزرگی دارد، ناگفته ات را تا نگویی راز است، پس نگو تا بماند! 

          رازم را فاش نمیکنم، پس تخیلات آشفته خود را دلیل تصمیم کبری من ندانید! و با خیلبافی های خویش بیشتر آزارم ندهید!

گاهی فرار می کنی که دوست داشتنی هایت را نبینی و نشنوی

                           گاهی فرار می کنی که زشتی های آزار دهنده را نبینی و  نشنوی

                                                و من از هر دو در هجرت ام

هان ای کودک زیبای من بدان و آگاه باش! که لایه اول، لایه گرم کردن است، و بی تو هرگز به لایه هشتم نمی رسم!

دیشب، شب مبعث هار هار هار خندیدم! و اکنون که مبعث گذشت زار زار زار می گریم!

نقطه، پایان یک خط نیست! گاهی برای مکثی و شروعی دوباره است ... 

من تند رو هستم ...

9 بهمن/ چرت و پرت های من

او

سلام ... 

( به کی سلام میکنی؟ نمی دونم! )

فاصله بسیار است، بسیار

یکی می رود که شهید شود و از این دنیا خلاص بشود!

یکی می رود چون از دنیا سیر است

یکی می رود چون با زنش دعوا کرده

یکی می رود که مردم نگویند، تو که مدعی هستی چرا نرفتی؟

یکی می رود چون شهید که بشود حساب و کتاب قیامت ندارد

یکی می رود چون شهید که بشود ، مستقیم تا بهشت 

یکی می رود که نام گنده کند

یکی می رود که جان تقدیم کند

یکی می رود که یار تنها نماند

یکی می رود که از حرم دفاع کند

یکی می رود تا انتقام بگیرد

یکی می رود چون که عاشق و دلواپس خاندان حرم است

یکی می رود که مبادا علی تنها بماند

من چرا می روم؟

تو چرا رفتی ؟

اگر بودی، حتما باز هم آنجا بودی! نه برای این که صرفا به مقام رفیع شهادت نایل شوی! برای این که تاب نمی آوری بانوی حرم تنها بماند! حرم مدافع لازم دارد

9 بهمن نوش جانت !

                                                              <** ادامه مطلب... **>

او

تا به هم رسیدیم، بی‌هیچ مقدمه‌ای یه کشیده داغ خوابوند تو گوش ما . (– نه ! من –  من یک نفرم – اما ما دو نفر یا بیشتر -)

با حیرت و تعجب چند لحظه توی چشماش خیره شدم، چی شده؟

خیره شدم، خیره شد

چیزی نگفت فقط با غم سنگینی نگاهم می‌کرد

چند ثانیه بیشتر طول نکشید، همین چند لحظه لیست بلندبالایی از همه اشتباهاتم توی ذهنم ردیف شد!

آخه کدومش اینقدر آزارش داده؟

سرش را انداخت پایین و برگشت

و من هنوز خیره خیره نگاهش می کردم، انتظار چنین حرکتی نداشتم، و همه بهت و حیرتم، داشت تبدیل می‌شد، صخره‌های سنگ وجودم داشت خرد می‌شد! چند تیکه سنک سیاه افتاد و تلقی صدا کرد

صدا را شنید، یک لحظه ایستاد و کمی برشت، نگاهم کرد!

صورتش پر از مروارید های زیبای بلوری شده بود

نگاهم کرد، نگاهش کردم

از من سنگ سیاه و از او مرواریدهای زیبای بلوری

باز هم فقط نگاه

باز هم بی‌هیچ حرفی برگشت و ...

چند قدمی به دنبالش رفتم

گفتم وایسا! یه چیزی بگو

بدون این که برگرده با صدای غمگینی گفت:

چند بار بگم که همیشه راهی هست

بار دوم بلند تر و محکم‌تر گفت، همیشه راهی هست ! راه هست ! هست

این بار سنگها با سرعت بیشتری خرد می‌شدند و می‌افتادند، با صدای بلند و بغض آلودی فریاد زدم، نیست ! نیست

می‌رفت و

و سنگها خرد می‌شدند

یک کاغذ سفید افتاد

برداشتم

صفحه سفید!

بالای صفحه با رنگ قرمز نوشته شده بود

بسم الله  

من: گاهی مردن بهتر از این زندگانی !

او: همه کاره خودم هستم تو فقط بگو چشم!

من: خیلی ضعیفم، توان ندارم

او: همه کاره خودم هستم تو فقط بگو چشم!

من: آخه من به چه دردت می خورم؟

او: همه کاره خودم هستم تو فقط بگو چشم!

من: به جز روسیاهی و تاریکی و گناه چی دارم برات؟

او: همه کاره خودم هستم تو فقط بگو چشم!

من: صدبار و هزار بار شکستم عهد و پیمانم را

او: همه کاره خودم هستم تو فقط بگو چشم!

من: یا زنده کن یا بگیر و خلاصم کن

او: همه کاره خودم هستم تو فقط بگو چشم!

من: حال زارم را می بینی؟ خدایی می بینی؟

او: همه کاره خودم هستم تو فقط بگو چشم!

من: هیچی ندارم، کلا هیچ کاره ام! راه بده ...

پی نوشت: یادت باشه کشتی همیشه وسط اقیانوس

                                                        و اونهایی که دارن غرق میشن را نجات میده،

                                                                             فقط کافیه یکمی دست و پا بزنی و کمک بخوای

یکی روزی گفت؛ به سیخ میکشم دلی را که بخواد خارم بکنه!

                         یکی روزی حرف سنگینی بهم گفت؛ الکی گفتم  هیچی نگفت !

موزاییک ها قربانی می شوند! نفس بکش

بسم الله

سلام  ...

اولش به اندازه یک موزاییک از حیاط مان را به درخت انار تقدیم کردیم !

چندی گذشت ...

مادرم مدام غصه می خورد که چرا این درخت خوب رشد نمیکنه؟ چرا بار نمی ده ! نذر ، نیاز و صلوات و ...

دیگر نباید شبها خوابید ...

بسم الله

داعش به دنبال تسلط بر جهان تا سال 2020

نقشه داعش !!!

یک موضوع به ذهنم خطور می کند: آخر الزمان ...

چقدر انسان باید کشته شود تا بیدار شوم؟

چقدر ظلم باید زیاد شود تا بفهمم؟

چقدر امثال "علی" باید بسوزند تا از انتهای وجودم برای آمدنت دعا که نه! زجه بزنم!!!

مسیر موفقیت کجاست ؟

بسم الله

طرح موضوع:

*استعداد هرگز برای توانمندسازی ما و در جهت رسیدن به توانایی نهانی کافی نیست.

*فرصت خود بخود ما را بالا نمی برد.

*دانش می تواند ثروت بزرگی باشد اما ما را تبدیل به  چیزی که می توانیم باشیم نمی کند.

*ثروت هم همینگونه است.

و سوال؟ به راستی چه چیزی ما را می تواند در مسیر موفق قرار دهد؟

***

و جواب:

مسیر موفق چه مسیری است؟

یا به عبارتی موفقیت یعنی چی؟ به نظر شما انسان موفق کیست؟ موفقیت را در چه می بینیم؟!

آیت الله بحجت یک انسان موفق است

دکتر حسابی یک انسان موفق است

نرسون ماندلا یک انسان موفق است

حسن باقری یک انسان موفق است

بابک زنجانی موفق است

رضا زاده و علی دایی هم موفق هستند

مهران مدیری موفق بوده

و حتی داعش هم موفق بوده

عامل اختلاس میلیاردی هم موفق بوده
و ...

باید اول موفقیت را برای خودم تعریف کنم!!! مشخص کنم که رسیدن به کدامین نقطه موفقیت محسوب می شود!!! یعنی هدف چیست ؟ رسیدن به هدف ، رسیدن به موفقیت است .

وقتی به هدفی که در انتهای مسیر در انتظارت هست رسیدی، موفقی ! ((صرف نظر از این که هدف مشخص شده ارزشمند است یا فاقد ارزشهای انسانی!!! ))

پس باید هدف مشخص شود! و متناسب با هدف تعیین شده، مسیر را پیمود!

وقتی هدف مشخص باشد، باید از امکانات موجود برای رسیدن به هدف، نهایت استفاده را کرد!

حالا می پرسیم که چه چیزی ما را در مسیر موفقیت قرار می دهد؟

چه جیزی آیت بحجت را در مسیر موفقیت قرار داد؟

چه چیزی بابک زنجانی را در مسیر موفقیت قراد داد؟

چه چیزی داعش را در مسیر موفقیت قرار داد؟

و ...

همه ما استعداد، فرصت، دانش و ثروت و خیلی موارد دیگر را در اختیار داریم، اما هر کسی متناسب با هدفی که در پیش گرفته، از این امکانات برای رسیدن به موفقیت خویش استفاده متفاوتی می کند!

آیت الله بحجت از استعداد، فرصت، دانش و ثروتش برای رسیدن به خدا استفاده کرد، تلاش کرد بی وقفه! و رسید ...

بابک زنجانی از همین استعداد خدادادی به نحو دیگری و دیگران به گونه دیگر بهره بردن ؛ هر یک برای رسیدن به هدف نهایی خود تلاش کردند و در تلاشند!

و این وعده خداوند است که به هرکسی در هر راهی که درپیش گرفته کمک می کند!

خدای مهربان به آیت بحجت برای رسیدن به هدفش کمک کرد!

خدای حکیم به داعش هم برای رسیدن به هدفش کمک می کند!

مشکل امثال من اینجاست که اصلا هدفی را در زندگی خود دنبال نمی کنیم! و یا این که هدفهامان مقطعی و موردی است! که راه به جایی نمی بریم!

وقتی هدفی نباشد، هر روز در مسیری می چرخیم. در هر جا که باد بچرخاند!

پس نپرسیم که چه چیزی موفقیت می آورد؟ بپرسیم هدف مشخص داریم؟ نه هدفهای مقطعی، موردی، جزئ!!!

 هدف کلان ما در زندگی رسیدن به کدام نقطه است؟ آیا برای رسیدن به آن نقطه حرکت می کنم؟ که در انتظار موفقیت هم باشیم؟؟!! وقتی هدفی نیست موفقیت در چه ؟؟؟!!!

***  
برگردیم به سوال: به راستی چه چیزی ما را می تواند در مسیر موفق قرار دهد؟

به نظر اینجانب:

 1. هدف را برای خودمان تعریف کنیم

2. برای رسیدن به هدف از همه ی؛ همه ی امکانات مادی و معنوی که در اختیارمان هست استفاده کنیم.

***  
امکانات من عبارتند از ...    آنچه گفته شد، نظرات شخصی اینجانب، پس خالی از اشتباه نیست .سپاس

مقتدر مظلوم

بسم الله

باران که می بارد؛ وجودم مفهوم آرمش را درک می کند.

باران که می بارد؛ دوست دارم بارانی شدن را!

زیر باران خیس شدن و نجوای با تو را

یا ربّ ! به عدد قطرات بارانت عفو کن یا که بیشتر از آن

یاربّ ! یاربّ باران که می بارد بیشتر دوستت دارم

صدای باران را؛ باران را دوست دارم

شکر خدا میریم هییت ...

بسم الله

پی نوشت1: از اثرات اسید پاشی برای ما این شد که راننده خصوصی داریم و می برن میارن و اینا - به پدرم گفتم بابا دیگه قضیه تمام شده، خودم می رم، فرمودند هنوز که عوامل دستگیر نشده اند، تا دستگیری کامل عناصر این فتنه، اوضاع همینه!

پی نوشت 2: موقع برگشت بابام گفت کیفت رو بده من بیارم، وای چه کیفی داشت، منم کیفمو دادم بابام بیاره، آقا خیلی صفا کردم - یا رقیه ...